Strona:PL A Daudet Chudziak.djvu/101

 — To dobrze — powiada moja matka, Jakób, — zrobimy zaraz przegląd twojej garderoby.
 Piękna mi garderoba!...
 Zaczyna się przegląd. Żebyście też mogli widzieć nasze smutno-wesołe miny, przy dokonywaniu tego mizernego spisu; Jakób, na kolanach przed moją walizką, wyciąga jeden przedmiot po drugim wykrzykując w miarę wyciągania:
 — Dykcyonarz... krawat... drugi dykcyonarz... fajka... patrzcie go! to ty palisz?... Jeszcze fajka... Boże miłosierny! ileż tych fajek!... żebyś miał przynajmniej tyle skarpetek!... A ta gruba księga, cóż to takiego?... Ho, ho, to księga kar! — czyta: Bucoyran, 600 wierszy... Goubeyrol, 400 wierszy... Bucoyran, 500 wierszy... Bucoyran... Bucoyran...
 — Do licha! nie szczędziłeś, jak uważam, tego Bucoyrana. W każdym razie wolałbym, zamiast tych pamiątek — jaki tuzin koszul.
 Tu nastąpiła przerwa. Jakób wydał okrzyk zadziwienia.
 — Gwałtu, co ja widzę! poezye, Danielku! więc ty jeszcze piszesz poezye?... A, ty