Strona:PL A Daudet Ewangelistka.djvu/242

proces został rozpoczęty, Elina w ciągu jego trwania dojdzie do lat, a wówczas...
 — Więc niema sprawiedliwości! zawołała pani Ebsen z tąż samą rozpaczą w głosie, co chłopka z Petit-Port, której nieszczęście, stanęło jej na pamięci.
 W tej chwili podano czyjąś kartę wizytową, pan Raverand, podniósł się zatem, mówiąc:
 — Czyby się nie można dowiedzieć o miejscu pobytu córki pani na skutek rozkazu ministra sprawiedliwości i drogą urzędowego śledztwa... Ale jak tu nakłonić ministra do tak drażliwego kroku? Chyba że... Pani jesteś cudzoziemką, Dunką?... Zobacz się pani ze swoim konsulem...
 Odprowadzając je ku drzwiom; — szepnął do hrabiny:
 — Zresztą, jej córka nie jest nieszczęśliwą...
 — Ale ona...
 — Ona — jest matką, a wszystkie są męczennicami. Nagle zmienił ton mowy:
 — Co słychać u państwa?... Jak się ma mąż?
 — Nic nie wiem.
 — Zawsze nieubłagana?
 — Tak.
 — Jednakże on się robi stateczniejszym. Jest teraz człowiekiem, politycznym... Jego ostatnia mowa w Izbie...
 — Bądź zdrów, przyjacielu.
 W powozie matka rzekła:
 — Zimno mi...