Strona:PL A Daudet Jack.djvu/513

stosunek. I to właśnie stanowi odrębną fizyognomię tych rodzin przemytniczych, jest to ta skaza, po której się poznaje przypadkowość tych połączeń, gdzie ojciec jest stolarzem, córka hrabiną, a brat fryzyerem na jakiemś przedmieściu.
 Jack wyciągnął rękę do Argentona, który podał mu niedbale jeden palec i zapytał, czy dom w Olszynach wynajęty?
 — Jakto, wynajęty?.... powiedział Jack, nie rozumiejąc.
 — Ależ tak... Widząc cię tutaj, cóż innego przyjść by mi mogło do głowy, jeżeli nie to, że dom najęty i ty musiałeś wrócić.
 — Nie, odpowiedział Jack zmięszany, odkąd tam jestem, nikt się nawet nie pokazał.
 — A zatem pocóż tu przyszedłeś?
 — Przyszedłem do matki.
 — Taką fantazyę to rozumiem. Na nieszczęście w podróży są wydatki.
 — Przyszedłem pieszo.... odparł Jack po prostu z miną pewną siebie i ze spokojną dumą, o którą go nie posądzano.
 — A!.... wykrzyknął Argenton.
 Namyślał się chwilkę, ażeby się odciąć za ten frazes:
 — Widzę z przyjemnością, że twoje nogi są w lepszym stanie niż ręce.
 — Otóż to okrutne słowo.... zaśmiał się murzyn.