Strona:PL A Daudet Nabob.djvu/122

żywości bowiem wyposażyła ją natura niepośledniém i zdolnościami i prawdziwą chciwością wiedzy; nauka przeto była dla niéj pożądaną, a rekreacje wystarczały dla żywości charakteru. Wkrótce ją też ogólnie polubiono.
 Między rówienniczkami swemi. które — wedle istniejącego niestety zwyczaju, dzieliły się stosownie do majątku i stanowiska rodziców, na rozmaite kasty i kółeczka — jako córka genialnego i powszechnie szanownego artysty niepoślednie zajęła miejsce; do tego przyłączyły się jeszcze osobiste jéj zdolności i rezultaty w nauce, niezwyczajny talent do rysunków, i w końcu — co nawet tak młodziutkim dziewczynkom i to może najwięcéj imponowało — klasyczna piękność twarzy i harmonijna zgrabność całej osóbki.
 Było jéj przyjemnie w téj czystszéj niż dawniéj atmosferze, zwolna powracał płci jéj właściwy charakter i usposobienie, przyswajała sobie coraz więcéj zamiłowanie do regularnéj pracy i porządku, którego jéj poczciwa tancerka wszczepić nie mogła, przesiąkłszy już nienaturalnością i zwyczajami baletniczki do tego stopnia, iż nawet jéj pieszczoty i całusy pozostawiały ślady różu i bielidła.
 Stary Euys za każdorazowém odwiedzeniem córki nie posiadał się z radości, odkrywając w niéj coraz nowe zalety i widząc że jego jedynaczka wyrasta na dystyngowaną pannę, umiejącą z taką gracją się poruszać i w tak pociągający sposób się kłaniać.
 — Już nie długo będzie dla niéj potrzeba długiéj sukni z szeleszczącą powłoką.
 Z początku przychodził dość często nacieszyć się widokiem swéj córki, później w pewnych tylko odstępach czasu, gdyż troska o jéj przyszłość nakazała mu wejrzeć w interesa swe materjalne, hulaszczém życiem mocno nadwyrężone. Dla ich poprawy przyjmował liczne zamówienia i pracował pilnie w swojém atelier, pragnąc jak