Strona:PL A Daudet Nabob.djvu/139

Ta strona została przepisana.

jednym wyrazie: „żonaty“ zdawało się spłynęło całe jej życie.
Wprost niej, na wzniesieniu, stał biust Naboba, z tym spłaszczonym tatarskim nosem, z temi ustami zmysłowemi, dobrodusznemi; model drżał prawdą życia; ten zlepek gliny zdawał się ożywiać, żyć; był to istotnie Nabob, Nabob oddychający życiem!
Patrzyła nań kilka chwil nareszcie postąpiła krok i szybkim ruchem wywróciła i model i wzniesienie. Arcydzieło rzeźby rozpadło się w drobne kawałki.