W Słowniku współczesnych Znakomitości, wydanie 1880 roku, w artykule Astier-Réhu, czytamy:
„Astier, zwany Astier-Réhu (Piotr Aleksander Leonard), członek Akademii francuzkiej, urodzony w roku 1816 w Sauvagnât, (Puy-de-Dômes) z rodziców ubogich rolników, okazywał od najmłodszego wieku niespolite zamiłowanie do historyi; poważne, gruntowniejsze od dziś wymaganych studya, rozpoczęte w kolegium w Riom a ukończone w liceum Ludwika Wielkiego, w którem miał następnie zostać profesorem, otworzyły mu na oścież drzwi wyższej szkoły normalnej. Natychmiast po ukończonych naukach, otrzymał katedrę historyi w liceum w Mende; tam też została napisaną pierwsza jego praca o Marku Aureliuszu, nagrodzona przez Akademię francuzką. W roku następnym powołany przez pana de Salvandy do Paryża, młody i zaszczytnie znany profesor, potrafił usprawiedliwić ten trafny wybór, podając do druku, raz po raz, dzieła następujące:
