Strona:PL A Dumas Córka rejenta.djvu/768

Ta strona została przepisana.

»Moja matko! otrzymaj u córki twojej przebaczenie dla rejenta.»
Helena, proszona o to przez ksienię, zbladła na to imię, lecz odpowiedziała:
— Przebaczam mu, moja matko! Ale jedynie li tylko z téj przyczyny, że spieszę do tego, którego on zabił.
O czwartéj godzinie z południa skonała.
Żądała, aby ją pochowano w teé miejscu, gdzie Gaston zwykle zatrzymywał łódkę, gdy przybywał odwiedzić ją.
Zastosowano się do jéj życzeń ostatnich.

KONIEC.