Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1154

 Książę zrobił niejakie zmiany w stanowiskach.
 Du Bouchage założył główną kwaterę w domu, w którym Dyanę umieścił.
 Następnie, na najważniejsze po tem stanowisku, nad rzekę, posłał wachmistrza.
 Książę zostawszy dowódzcą w miejscu Henryka, zajął jego miejsce, a jego posłał gdzie on miał posłać wachmistrza.
 Henryk niczego się nie domyślał.
 — Książę — myślał — uważa, że ten punkt jnaważniejszy i mnie go powierzył.
 Było to tak naturalnem, że nikt a tem bardziej Henryk, nie zdołał odkryć zamiaru prawdziwego.
 Sądził tylko swoim obowiązkiem dać zlecenie wachmistrzowi i zbliżył się do niego.
 Było to naturalnem, że jemu chciał polecić dwie osoby, nad któremi czuwał.
 Lecz pierwszym wyrazom, jakie Henryk chciał do wachmistrza przemówić, książę przeszkodził.
 — Tajemnice! — rzekł z uśmiechem.
 Żandarm pojął, chociaż nierychło, nieroztropność popełnioną. Żałował tego i chciał przyjść w pomoc hrabiemu.
 — Nie, Mości książę — odpowiedział —