Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1212

 — Mój królu, od czego chcesz, abym zaczął?...
 — Mówiłem ci, że od początku, ale ty odchodzisz od przedmiotu.
 — Więc zacznę od mojego wyjazdu.
 — Nie, podróż była wyborna, powiadałeś mi już...
 — Widzisz królu, że cały przybywam, alboż nie dosyć?
 — Tak, a więc zacznijmy od przybycia do Nawarry.
 — Dobrze.
 — Co robił Henryk, kiedy przybyłeś?
 — Kochał się.
 — Margot?
 — O! nie.
 — To mnie dziwi; więc zawsze niewierny żonie, najlepszej kobiecie; szczęściem, że mu to odpłaca, a więc kiedy przybyłeś, jakie było imię rywalki Margot?
 — Fosseusse.
 — To Montmorency! Dalej, to nic złego dla Bearneńskiego niedźwiedzia. Tutaj mówiono o jakiejś wieśniaczce, ogrodniczce, mieszczance.
 — To wszystko już stare.
 — A więc Margot jest zwodzona?
 — Jak tylko można.