Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1225

 — A poległych?
 — Prawie tyleż, pan de Saint-Aignan w ich liczbie.
 — Jakto! on zginął! biedny Saint-Aignan?
 — Utonął.
 — Utonął! więceście się rzucali w Escaut?
 — Bynajmniej, ale Escaut na nas się rzuciła.
 Tutaj, hrabia opisał dokładnie królowi bitwę i zatopienie Henryk słuchał wszystkiego z powagą, w milczeniu i z wyrazem ponurym.
 Skoro skończono opowiadanie, powstał i ukląkł przed obrazem, odmówiwszy zaś modlitwę, powrócił z twarzą zupełnie wypogodzoną.
 — Sądzę — rzekł — że wszystko po królewsku czynię. Monarcha wspierany przez Boga, jest rzeczywiście więcej niż człowiekiem. Naśladuj mnie hrabio i ponieważ Bóg ocalił twojego brata, równie jak mego, złóżmy mu dzięki i postanówmy coś...
 — Jestem na twoje rozkazy, Najjaśniejszy panie.
 — Jakiej żądasz nagrody za twoje usługi du Bouchage? mów.
 — Najjaśniejszy panie — odpowiedział mło-