Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1226

dzieniec skłaniając głowę, żadnej nie wyświadczyłem usługi.
 — Lecz zawsze brat twój wyświadczył.
 — Ogromne Najjaśniejszy panie.
 — Mówisz, że ocalił armię, albo raczej resztki armii.
 — Nie ma ani jednego z pozostałych, któryby nie powiedział, że jemu życie winien.
 — A zatem, mój du Bouchage! moją wolą jest obudwóch was obsypać dobrodziejstwami; chce w tem naśladować wszechmogącego Boga, który was dotykalnym wspierał sposobem, uczyniwszy wprzód pięknemi, bogatemi i walecznemi; chcę w tem naśladować wielkich polityków, którzy nagradzali zwiastunów złych wieści.
 — Ja znam przykłady, że takich zwiastunów wieszano — odezwał się Chicot.
 — Być może — rzekł z powagą Henryk — ale ja wiem, że senat Warrenowi dziękował.
 — Mości królu, stawiasz na przykład republikanów; Walezyuszu, nieszczęście bardzo cię upokarza.
 — A więc du Bouchage, czego żądasz? czego pragniesz?
 — Ponieważ Wasza królewska mość z taką życzliwością do mnie przemawia, śmiem z jego łaski korzystać. Znudzony jestem życiem, Naj-