Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1245

 — Czy masz co przeciw temu szynkowi? — Bynajmniej.
 — Ale go znasz?
 — Wcale nieznam.
 — A pójdziesz tam zemną?
 — Najchętniej, zaraz nawet.
 — Idźmy więc.
 — Gdzież on jest?
 — Od strony bramy Bourdelle. Gospodarz stary znawca, który doskonale umie rozróżniać podniebienie pańskie i mieszczańskie.
 — Czy tam będziemy mogli mówić dowolnie?
 — W piwnicy, jeżeli chcemy.
 — I nikt nam nie przeszkodzi?
 — Możemy drzwi zamknąć.
 — Idźmy więc — rzekł Chicot — widzę, że jesteś człowiekiem przezornym i zarówno dobrze widzianym w szynkach jak w klasztorach.
 — Czy sądzisz, że jestem w porozumieniu z gospodarzem?
 — Tak to jakoś wygląda.
 — Na honor, nie, tym razem jesteś w błędzie; pan Bonhomet sprzedaje mi wino a ja płacę, kiedy mi się podoba. Otóż wszystko.