Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1301

 — Koniec końcem, nie byłeś tam i hultaj zginął w szynku nędznym, a konając wymówił imię Dom Modesta.
 — Tak jest.
 — I uwiadomiono Dom Modesta.
 — Przybiegł człowiek, który narobił hałasu w całym klasztorze.
 — I Dom Modest przywołał swoję lektykę, aby się udać do domu pod „Rogiem obfitości”.
 — A pan zkąd wiesz o tem?
 — O! kochanku, ty jeszcze mnie nie znasz, ale ja jestem czarnoksiężnikiem.
 Jakób cofnął się o dwa kroki.
 — To nie wszystko — mówił dalej Chicot — nabierając pewności w miarę jak mówił; znaleziono list w kieszeni umarłego.
 — Tak jest, list.
 — Dom Modest polecił małemu Kubusiowi, aby go odniósł stosownie do adresu.
 — Nieinaczej.
 — A mały Kubuś natychmiast pobiegł do pałacu Gwizyuszów.
 — Tak jest.
 — I tam nie znalazł nikogo.
 — A! mój Boże!
 — Tylko pana de Mayneville.
 — Przez miłosierdzie boskie!