Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1310

 — Właśnie przeciwnie, Henryku; ponieważ książę Andegaweński ma zamiar dawać zabawy przy dworze, powinieneś pozostać w Chateau-Thierry.
 — Niepodobna, mój bracie.
 — Z przyczyny twoich zamiarów?
 — Tak, mój bracie.
 — Byłeś u króla żądać dyspensy?
 — Kto ci o tem powiedział?
 — Ja wiem.
 — Prawda, byłem.
 — Ale jej nie otrzymasz.
 — A to dla czego mój bracie?
 — Bo król nie chce się pozbawić takiego jak ty sługi.
 — Zatem brat mój kardynał uczyni to, czego Jego królewska mość odmówi.
 — Wszystko dla jednej kobiety!
 — Bracie, błagam, nie nalegaj więcej.
 — Bądź spokojny, więcej o tem nie wspomnę, ale raz trafmy do celu; ponieważ, udajesz się do Chateau-Thierry, zamiast powracać ztamtąd śpiesznie jak żądasz, pragnę, abyś w moim mieszkaniu zaczekał; dawno nie byliśmy razem i potrzebuję, rozumiesz, być razem z tobą.
 — Mój bracie — odpowiedział Henryk —