Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/1311

ty udajesz się do Chateau-Thierry dla zabawy; jeżeli zaś ja tam będę, zatruję wszystkie przyjemności twoje.
 — Trwam w postanowieniu i mam nadzieje rozproszyć melacholię twoję...
 — Mój bracie... — Pozwól hrabio — rzekł admirał rozkazująco, ja zastępuję miejsce ojca i proszę abyś na mnie czekał w Chateau-Thierry. Znajdziesz tam moje mieszkanie, które twojem będzie, jest ono na dole, a okna na park wychodzą.
 — Jeżeli tak każesz, mój bracie — odpowiedział Henryk z poddaniem.
 — Nazwij to jak ci się podoba, ale zaczekaj na mnie.
 — Będę ci posłusznym mój bracie.
 — Jestem pewny, że nie będziesz się gniewa! — dodał Joyeuse ściskając młodzieńca.
 Ten wyrwawszy się z objęć braterskich, zażądał koni i bezwłocznie udał się do Chateau-Thierry.
 Pędził jak człowiek gniewający się na przeciwności, to jest pożerał przestrzeń.
 Tego samego wieczora, przed nocą wjeżdżał na wzgórze, na którem stoi Chateau-Thierry kąpiąc nogi w Marnie.