Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/142

 — A! prawda.
 — Dziwuj się więc jednej tylko rzeczy, — to jest, że masz tylko czterdziestu gaskończyków, kiedy ich powinieneś mieć czterdziestu pięciu.
 Około piątej przybyło pięciu brakujących gaskończyków; przez całą godzinę słyszano same tylko „sandioux”, „wordioux”, „cap de Bious”, i tak hałaśliwe wynurzanie radości, iż małżonkowie Fournichon mniemali, że cale Saintonge, Poitou, Aunis i Langwedocja, zalały główną ich salę...
 Niektórzy znali się, i tak: Eustachy Miradoux uściskał młodzieńca z dwoma służącymi i przedstawił mu Lardille, Militora i Scypiona.
 — Jakiż traf sprowadza cię do Paryża? — spytał tenże.
 — A ciebie, kochany Sainte-Maline?
 — Ja przystałem do wojska, a ty?...
 — Ja przybyłem tu w interesie majątkowym...
 — A! a!.. zawsze więc włóczysz za sobą twoję starą Lardille?
 — Chciała mi towarzyszyć.
 — Niemogłżeś wyjechać potajemnie, zamiast zwalić sobie na kark całą rodzinę?
 — Niepodobna, moja żona sama odpieczętowała list prokuratora.