Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/205

 Czy Wasza królewska mość wie co zaszło podczas stracenia Salcèda?...
 — Ba!... przecież się na niem znajdowałem...
 — Usiłowano porwać skazanego.
 — Niewidzialem tego.
 — A jednak po mieście taka wieść krąży.
 — Wieść bezzasadna; nikt się nawet nie ruszył.
 — Mimo to, sądzę, że Wasza królewska mość jest w błędzie.
 — A na czemże opierasz twoje przypuszczenia?
 — Na tem, że Salcède zaparł się w obec ludu tego, co wyznał w obec sędziów.
 — A! to i o tem już wiesz?
 — Staram się wiedzieć o wszystkiem co Waszą królewską mość obchodzi.
 — Dziękuję, ale do czegóż zmierza ta twoja przemowa?
 — Do tego, że człowiek, który umiera podobnie jak Salcède, jest bardzo dobrym sługą, Najjaśniejszy panie.
 — I cóż ztąd?
 — Pan zaś mający takich służących, jest bardzo szczęśliwym panem.
 — I chcesz dodać, że ja nie mam takich słu-