Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/537

jeżeli macie jakie plany, ja już niemam nic do powiedzenia.
 — Jednak zapewne liczyć możemy na pomoc Waszej książęcej mości.
 — Bezwątpienia, jeżeli te plany podobają się mnie i mojemu bratu.
 — Podobają się niezawodnie.
 — A więc obaczmy je.
 Związkowi spojrzeli po sobie; kilku skinęło na Lachapelle-Marteau aby mówił.
 Ten wystąpił i zdawał się prosić księcia o pozwolenie wytłumaczenia się.
 — Mów — rzekł książę.
 — Rzecz ma się następnie — mówił Marteau, a wzięła początek od Leclerca, Crucégo i odemnie. Dobrześmy ją rozważyli i skutek będzie niezawodny.
 — Do rzeczy, panie Marteau, do rzeczy.
 — Miasto ma kilka punktów wiążących z sobą wszystkie jego siły; wielki i mały Chatelet, pałac Temple, ratusz, arsenał i Luwr.
 — Prawda — powiedział książę.
 — Wszystkich tych punktów broni załoga miejscowa ale łatwa do pokonania, bo nieprzewidująca napadu.
 — I to przypuszczam — rzekł książę.
 — Jednak prócz tego broni miasta, naprzód