Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/659

 Siedziała odwrócona plecami do Ernautona.
 — Oto jest pan, który przybywa od księcia de Mayenne — rzekł służący.
 Kobieta odwróciła się.
 Ernauton krzyknął zdziwiony.
 — To ty pani!... — zawołał, poznając w tej trzeciej przemianie swojego pazia i damę z lektyki zarazem.
 — To pan!... — zawołała nawzajem kobieta, wypuszczając z rąk robotę i patrząc na Ernautona.
 Wreszcie dawszy znak lokajowi, aby wyszedł:
 — Pani należysz do dworu księżnej de Montpensier?... — spytał zdziwiony Ernauton.
 — Tak jest, odpowiedziała nieznajoma; ale jak się to dzieje, że pan przybywasz tu ze zleceniem od księcia de Mayenne?
 — Jest to zbieg okoliczności, których przewidzieć nie mogłem i które zbyt długo musiałbym pani opowiadać — rzekł Ernauton z nadzwyczajną ostrożnością.
 — O! jesteś pan ostrożny — z uśmiechem dodała dama.
 — O ile tego potrzeba.
 — Ale ja tutaj niewidzę tak wielkiej po-