Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/724

cot — w Paryżu utrzymują, że król Nawarry szaleje za panną le Rebours.
 — O! — powiedział oficer — to było w Pau.
 — Tak, tak — wtrącił ksiądz — to było w Pau.
 — A, to w Pau? — powtórzył kupiec, który jako prosty mieszczanin, zdawał się wiedzieć mniej niż drudzy.
 — Jakto! — spytał Chicot — to król ma w każdem miasteczku kochankę?
 — Być może — rzekł znowu oficer — bo o ile wiem, kiedy stałem w Castelnaudary, kochał się w pannie Dayelle.
 — Czekajcie no, czekajcie — przerwał Chicot — panna Dayelle, to podobno greczynka?
 — Prawda — odparł ksiądz — to Cypryanka.
 — Przepraszam — odezwał się kupiec rad, że może wtrącić swoje zdanie — bo ja jestem z Agen!
 — I cóż ztąd?
 — To, iż mogę ręczyć, że król znał w Agen pannę de Tignonville.
 — Do pioruna! — zawołał Chicot — to mi galant!.. Ale wracając do panny Dayelle, której rodzinę znałem...