Ta strona została przepisana.
teraz szedł prędzej, niż gdy z laurowej wracał alei.
— Smutna rzecz — pomyślał Chicot — zakłócać spokój i niewiadomość tego poczciwca. Ale sądzę... przyjmie on wszystko jak filozof...
Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/732
