Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/974

Ta strona została przepisana.

dom będzie ostatnim, w którym mieszkaliśmy tak długo.
— Raczej przedostatnim — odpowiedziała Dyana, tonem smutnym i poważnym.
— A jakiż będzie inny?
— Grób, mój Remy.