Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/105

 Obaj nawzajem skłonili się.
 — Słucham pana — powiedział de Mouy.
 — Przyjechałem z Aix i przywiozłem list od pana d’Aunac, gubernatora Prowancyi. List ten jest zaadresowany do króla Nawarry i zawiera w sobie wiadomości bardzo ważne i żadnej nie cierpiące zwłoki. Racz mi więc pan powiedzieć, jakim sposobem mógłbym się dostać do Luwru i wręczyć ten list królowi?
 — Nic łatwiejszego jak dostać się do Luwru — odpowiedział de Mouy — zdaje mi się tylko, że król Nawarry bardzo jest teraz zajęty. Zresztą, jeżeli pan chcesz, mogę go zaprowadzić do pokojów królewskich. Reszta do pana należeć będzie.
 — Bardzo jestem panu obowiązany.
 — Chodźmy więc — powiedział de Mouy.
 De Mouy zsiadł z konia, rzucił cugle masztalerzowi, oznajmił żołnierzowi hasło, wprowadził La Mole’a do zamku i otwierając drzwi do pokojów króla, rzekł:
 — Wejdź pan.
 Po tych słowach de Mouy skłonił się i wyszedł.
 La Mole, pozostawszy sam jeden, obejrzał się na około.