Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/1108

sztyletem, a La Mole nie umarł! Można więc mieć nadzieję.
 — Złośliwa! zasługujesz, żebym ci słowa więcej nie powiedziała.
 — O! nie, nie; błagam cię, powiedz mi: Jak ich ocalemy?
 — Oto tak: kaplica jest jedynem miejscem w zamku, dokąd mogą wchodzić kobiety, nie będące więźniami. Schowamy się za ołtarz; pod przykryciem ołtarza, La Mole i Coconnas znajdą sztylety. Drzwi od zakrystyi będą otworzone wcześniej. Coconnas zrani dozorcę, który padnie i udawać będzie umarłego; my wejdziemy, każda z nas zarzuci na ramiona swego przyjaciela płaszcz; potem uciekniemy z nimi przez małą furtkę w zakrystyi, i, znając hasło, wyjdziemy bez trudności.
 — A wyszedłszy?...
 — U bramy będą czekały dwa konie; oni siądą i pomkną do Lotaryngii, zkąd czasami przyjeżdżać będą incognito.
 — Powracasz mi życie — powiedziała Małgorzata.
 — A więc ich ocalimy?
 — Jestem gotową zaręczyć.
 — Czy wkrótce?
 — Za trzy lub cztery dni; Beaulieu nas uprzedzi.