Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/146

gonoci są szczęśliwi w grze. Niech djabli porwał mam wielką chęć zostać hugonotem.
 Oczy La Huriérea błysnęły jak dwa węgle; lecz Coconnas, zupełnie zajęty grą, nie spostrzegł tego.
 — Uczyń to, hrabio, uczyń!... — powiedział La Mole — przyjmiemy cię wszyscy z radością.
 Coconnas podrapał się za uchem.
 — Gdybym był przekonany, że pańskie szczęście pochodzi w skutek tego...
 — A przytem — przerwał La Mole — religija nasza tak jest piękna, prosta, czysta!...
 — I w modzie — dodał Coconnas — a co najgłówniejsza, przynosi szczęście w kartach; gdyż niech mnie dyabli porwą, jeżeli za każdym razem nie masz pan w ręku asa, chociaż uważam na pana od samego początku gry. Pan grasz śmiało i honorowo.
 — Winieneś mi pan znowu sześć talarów więcej — spokojnie wtrącił La Mole.
 — Ab!... jak pan mnie zgrywasz — powiedział Coconnas — jeżeli tej nocy nie będę zadowolony z księcia Gwizyusza...
 — To cóż?...
 — To jutro poproszę pana, ażebyś mnie przedstawił krolowi Nawarry; bądź pan jednak spokojny, gdyż jeżeli zostanę hugonotem będę