Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/452

 René szedł naprzód i wkrótce znaleźli się oboje w sklepie perfumiarza.
 — Obiecałeś mi, René, dostarczyć nowych kosmetyków do rąk i do ust — powiedziała Katarzyna.
 — Już się zaczęła zima, a wiesz, że moja skóra bardzo jest czulą na zimno.
 — Już ja myślałem o tem, pani, i jutro dostarczę ci wszystkiego.
 — Jutro nie będziesz mógł się ze mną widzieć, wcześniej jak o dziewiątej lub o dziesiątej wieczorem. Cały jutrzejszy dzień poświęcam modlitwie.
 — Będę jutro w Luwrze o dziewiątej wieczorem.
 — Pani de Sauve ma śliczne rączki i usta — powiedziała Katarzyna oschle — czego ona do nich używa?
 — Czy do rąk?
 — Tak, do rąk.
 — Pomady z heliotropów.
 — A do ust?
 — Do ust używa na, nowo przezemnie wynalezionego opiatu, którego jutro przyniosę słoiczek dla Waszej królewskiej mości i dla niej.
 Katarzyna zamyśliła się.
 — Z tem wszystkiem jest ona piękną — rzekła królowa, odpowiadając na swą tajemną