Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/625

 — Zupełnie, pani.
 — Pan zapewne chcesz, ażebym po wyrazach: „Rozkaz uwięzienia,” dodała własną ręką: „żywego lub umarłego”?
 — Przyznaję, pani, że te słowa rozproszyłyby moje skrupuły.
 — Jeżeli pan sądzisz, że bez tego nie można wykonać rozkazu, to trudno, niema się co ociągać.
 I Katarzyna, wzruszywszy ramionami, rozwinęła pargamin i własną ręką dopisała: „żywego lub umarłego”.
 — Czy teraz, uważasz pan już rozkaz za formalny?
 — Zupełnie, pani — odpowiedział Maurevel.
 — Lecz upraszam, ażebyś Wasza królewska mość pozwoliła mi wziąć się do rzeczy, zupełnie podług mej woli.
 — Jakto? Czyżbyś nie chciał wykonać rozkazu w nocy?
 — I owszem. Wasza królewska mość rozkazałaś mi wziąć dwunastu ludzi.
 — Tak jest, dla większej pewności...
 — Otóż prosiłbym, ażebyś Wasza królewska mość pozwoliła mi wziąć tylko sześciu.
 — Dlaczego?
 — Dlatego, pani, że, gdyby, jak to można