Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/789

 — To rzecz dziwna!
 — Lecz nakoniec, cóż w tem znajdujesz dziwnego, powiedz mi?
 — Ze o niczem nie wiesz.
 — Czyżby miało coś zajść?
 — Nieszczęśliwy, cały dzisiejszy dzień byłeś zawieszony nad przepaścią.
 — Ja?
 — Tak jest, ty.
 — Jakim sposobem?
 — Uważaj. Dzisiejszej nocy chciano aresztować króla Nawarry; lecz w jego pokoju zastano pana de Mouy, który zabiwszy trzech żołnierzy, uciekł. Spostrzeżono tylko płaszcz czerwony.
 — I cóż dalej?...
 — Otóż, płaszcz czerwony, który już raz mnie zwiódł, zwiódł i innych; mają cię w podejrzeniu, a nawet obwiniają cię, że to ty spełniłeś to potrójne morderstwo. Dziś rano miano cię aresztować, sądzić, a kto wie?... może i osądzić. Ponieważ, dla uratowania się, nie mógłbyś powiedzieć, gdzie wówczas byłeś; nieprawdaż?
 — Powiedzieć, gdziem był?... — zawołał La Mole — wydać cię, moja szlachetna i piękna królowo! A! miałaś słuszność, iż tak o mnie sądzi