Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/851

drabinki, którą ci przysłałem? Byłoby to zupełnie niezgodnem z ostrożnością pani.
 — Mam drabinkę, Najjaśniejszy panie!... — zawołała Małgorzata.
 — Wybornie — powiedział Henryk.
 — Cóż Wasza królewska mość rozkażesz teraz czynić?
 — Nic naturalniejszego — powiedział Henryk — przywiąż ją pani do balkonu i spuść. Jeżeli de Mouy czeka, jak się spodziewam, wlezie po niej niezawodnie.
 Nie tracąc zimnej krwi, Henryk wziął świecę, i poszedł pomódz Małgorzacie w szukaniu drabinki.
 Nie długo trwały poszukiwania.
 Drabinka była zamknięta w szafie, w sławnym gabinecie.
 — Otóż i ona!... — zawołał Henryk. — Teraz pani śmiem cię prosić, ażebyś ją raczyła przywiązać do kraty balkonu.
 — Dlaczegóż ja mam ją przywiązać, a nie ty, Najjaśniejszy panie?... — zapytała Małgorzata.
 — Ponieważ dobrzy spiskowi są bardzo ostrożni. Widok mężczyzny może przestraszyć naszego przyjaciela, pani to pojmujesz...