Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/904

 — Gdzie jest list, który ci kazano wręczyć królowi Nawarry?
 — List?... — wybąkał Orthon.
 — Tak, list, który w jego nieobecności miałeś włożyć za lustro?
 — Ja, pani? — powiedział Orthon. — Nie pojmuję, co pani chcesz mówić.
 — List, który ci dał de Mouy przed godziną, za ogrodem de ł’Arbalette.
 — Nie mam żadnego listu — odrzekl Orthon — Wasza królewska mość mylisz się zapewne.
 — Kłamiesz! — zawołała Katarzyna — daj list, a dotrzymam uczynionej ci obietnicy.
 — Jakiej?
 — Zrobię cię bogatym.
 — Nie mam żadnego listu, pani — odparło dziecię.
 Katarzyna zaczęła zgrzytać zębami, co zakończyła uśmiechem.
 — Oddaj mi go, a dam ci tysiąc talarów.
 — Niemam listu — odpowiedział Orthon.
 — Dwa tysiące talarów.
 — Niepodobna. Ponieważ go nie mam, więc go nie mogę dać.
 — Dziesięć tysięcy talarów, Orthonie!
 Orthon widząc, że gniew, nakształt morskiego przypływu, z serca wystąpił na czoło królowej,