Strona:PL A Dumas Królowa Margot.djvu/927

innych przeszkód przy wyjściu, oprócz tłumów pospólstwa, zalegającego ulicę.
 Obaj dostali się na ulicę d’Averon; lecz, przybywszy na ulicę des Poulies, ujrzeli zdała de Mouya i eskortującą go straż, dowodzoną przez kapitana de Nancey, jak przechodzili, przez plac Saint-Germain-l’Auxerrois.
 — Ah! ah! — powiedział Henryk — zdaje się, że go prowadzą do Luwru. Do dyabła!... zamkną bramy... Pytać się będą o nazwiska wszystkich wchodzących i jeśli mnie zobaczą wchodzącego tuż za nim, mogą łatwo przypuszczać, że byłem z nim razem.
 — A więc wejdź, Najjaśniejszy panie, do Luwru, nie przez bramę.
 — Jakżeż u dyabła chcesz, żebym wszedł?..
 — A przez okno królowej Nawarry?..
 — Masz słuszność, panie de La Mole. Ze też ja o tem nie pomyślałem!... Lecz jak dać znak królowej.
 — O!... — rzekł La Mole, z uszanowaniem się kłaniając — Wasza królewska mość tak celnie rzucasz kamieniami!...

---