Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1008

tak dalece laskami Boga zaszczycony iżby mimo przebrania mógł odgadnąć z kim ma do czynienia. Zamieniwszy zatem ubranie z jednym z sług swoich nazwiskiem Riga, wszedł do klasztoru w tłumie, spodziewając się w ten sposób w błąd wprowadzić św. Benedykta.
 Uprzedzony o odwiedzinach króla, Benedykt wyszedł naprzeciwko, a widząc z daleka Rigę postępującego na czele orszaku, ubranego w płaszcz i koronę królewską, zawołał: — Synu mój, porzuć ten ubiór który do ciebie nie należy.
 Na ten wykrzyknik, dowodzący że Bóg był z swoim sługą, Riga pełen skruchy i pokory padł na kolana, a wszyscy nawet król, poszli za jego przykładem.
 Sw. Benedykt nie zatrzymując się przy nikim poszedł wprost do Totili i podniósł go; następnie wyrzucał mu rozwiązłość jego obyczajów, napominał o poprawę, przepowiedział iż zdobędzie Rzym, iż po zajęciu go, będzie panował jeszcze lat dziewięć i zakończy życie.
 Totila oddalił się skruszony, przyrzekając poprawę.
 Około tegoż czasu, to jest 12 lutego 543 roku zmarła św. Scholastyka siostra św. Benedykta. Święty modląc się w swojem oratorium, usłyszał westchnienie, wzniósł ręce do nieba, dach się rozsunął a on zobaczył gołąbka wzbijającego się do nieba.
 — To dusza mojej siostry, powiedział radośnie. Bogu niech będą za to dzięki! Potem zawołał swoich