ten co miał wyrzec Partenope, pomięszał nowe miasto ze starożytnem i powiedział Neapol zamiast Partenope. Placówka prawdopodobnie nie wiedząc że Partenope i Neapol to jedno, zaalarmowała; straż dała ognia, artylerzyści dali ognia i zamach się nie udał. Jeżeli więc w oczekiwaniu tego zamachu rzuciłeś się w ubraniu na łóżko kochany więźniu, możesz rozebrać się i położyć, jeżeli nie wolisz podnieść się i usiąść przy tym stole, gdzie pomówimy z sobą jak dwaj dobrzy przyjaciele.
— Dobrze, dobrze, powiedział Nicolino, podnosząc się, zbierz atuty, pokaż twoją grę i mówmy.
— Mówmy! rzekł gubernator, to powiedzieć łatwo.
— Ani słowa! Ale przecież to pan chciałeś ze mną mówić.
— Tak, ale po otrzymaniu niektórych objaśnień.
— Jakich?
— Czy masz pan dostateczne upoważnienie do umówienia się ze mną?
— Mam.
— To, o czem będziemy mówić, czy będzie zatwierdzone przez pańskich przyjaciół?
— Ręczę słowem szlachcica.
— A zatem nie ma żadnej przeszkody. Siadaj kochany więźniu.
— Siedzę już.
— Więc panowie republikanie bardzo potrzebują zamku San-Elmo?
— Po usiłowaniu jakie przed chwilą uczynili, słusznie byś mię pan uważał za kłamcę, gdybym
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1173
Ta strona została przepisana.