Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1179

z tego, że nieroztropnie wysiałem na patrol wszystkich ludzi, których jestem pewny, a zostawiłem wewnątrz tylko zbiegów i robisz między nimi zaburzenie.
 — A jakże zrobię to zaburzenie?
 — Nic łatwiejszego, ofiarujesz pan dziesięć dukatów na jednego żołnierza. Jest ich około trzydziestu pięciu z urzędnikami: to wynosi 350 dukatów. Rozdajesz je natychmiast, zmieniasz hasło i rozkazujesz dać ognia, gdyby patrol wejść usiłował.
 — A zkądże wezmę 350 dukatów?
 — Z mojej kieszeni Tylko rozumie się że to oddzielny rachunek.
 — Mający być dołączony do 250,000 liwrów; bardzo dobrze.
 — Skoro tylko zostaniesz panem zamku, rozwiązujesz mnie, zostawiasz w swojej celi i obchodzisz się ze mną tak źle, jak ja z panem dobrze się obchodziłem; potem jednej nocy kiedy mi już wypłacisz moje 250,000 liwrów i 350 dukatów, przez litość każesz mnie wyrzucić za drzwi. Idę aż do portu, najmuję łódkę, czy szalupę, i tysiąc razy naraziwszy swe życie, przybywam do króla Ferdynanda prosić o wynagrodzenie mojej wierności. Cyfra na jaką ją cenię, mnie tylko obchodzi; zresztą znasz ją pan.
 — Tak, 250,000 franków.
 — Zatem zgadzasz się pan na wszystko?
 — Tak.
 — Mam pańskie słowo honoru?
 — Masz je.
 — A zatem do dzieła. Pan trzymasz pistolet,