Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1194

Dufresse, zastępujący Macdonalda, który skutkiem sprzeczki z Championnetem w Kapui, podał się do dymisji i podobny do konia jeszcze pianą okrytego słuchał drżąc odgłosu trąb i bębnów, będąc sam zmuszonym do bezczynności. Generał Dufresse miał pod rozkazami Hektora Caraffę, który, jak Koriolan wolności, przybywał w imieniu wielkiej bogini, walczyć z despotyzmem.
 Kolumną zbliżającą się przez Capodichino, dowodził Kellerman mający pod swemi rozkazami generała Rusca, którego, ten co pisze tę książkę, widział padającego w 1814 roku przy oblężeniu Soissons, gdy kula armatnia urwała mu głowę.
 Zbliżająca się przez Poggio-Reale, miała na czele generała głównodowodzącego, pod którego rozkazami pozostawali generałowie Duhesme i Monnier.
 Nakoniec tę która postępowała przez bagna i Via del Pascone, okrążając miasto, prowadził generał Mateusz Maurice i dowódzca brygady Broussier.
 Kolumną najdalej posuniętą w marszu, bo postępowała najpiękniejszą drogą, była kolumna Championneta. Opierała się ona prawą stroną o drogę Capodichino, którą jak powiedzieliśmy, szedł Kellerman, lewą zaś o bagna któremi postępował Mateusz Maurice, jeszcze nie wyleczony z rany zadanej mu w bok kulą Fra-Diawola
 Duhesme blady jeszcze z odebranych dwóch ran, ale u którego zapał wojenny zastępował krew utraconą, dowodził przednią strażą Championneta. Miał rozkaz wytępienia wszystkiego cokolwiek spotka na swojej drodze. Duhesme był człowiekiem ja-