A więc taki jest nasz zakres:
Wtargnięcie Francuzów, ogłoszenie rzeczypospolitej, rozwój wielkich indywidualności stanowiących sławę Neapolu podczas czteromiesięcznego trwania rzeczypospolitej; działanie odporne kardynała Ruffo, przywrócenie Ferdynanda na tron i rzeź będąca wynikiem tego powrotu.
Co do osób, tak jak we wszystkich książkach napisanych w tym rodzaju, dzielą się na osoby historyczne i zmyślone.
Co się może wyda dziwnem naszym czytelnikom, to ta okoliczność, że oddajemy pod sąd bez żadnego zastrzeżenia osoby naszej wyobraźni, których dzieje tworzą część romantyczną tej książki; czytelnicy dłużej niż przez ćwierć wieku byli względem nas zbyt pobłażliwi, abyśmy ukazując się znowu po siedmiu czy ośmiu latach milczenia, nie mieli potrzeby odwoływać się do ich dawnej sympatji. Niech będą dla nas tem czem zawsze byli, a będziemy się uważać za szczęśliwych.
Ale co się tyczy osób historycznych, przeciwnie uważamy za konieczne pomówić o nich, bez czego moglibyśmy się obawiać, aby je nie wzięto jeżeli nie za utwór fantazji — to przynajmniej za figury ubrane według naszego widzimisię, tak te postacie w swojej błazeńskiej nadzwyczajności albo zwierzęcej dzikości, przechodzą wszystko co widzimy, a nawet co możemy tylko sobie wyobrazić.
Tak więc nie mamy żadnego przykładu władzy królewskiej jakiej próbkę daje nam Ferdynand, narodu który nam daje typ Mammona. Widzicie
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/12
Ta strona została przepisana.