Pagliuccella, którego Michal daremnie szukał na Largo delle Pigne, aby go uwiadomić o swym świetnym losie, jeden z pierwszych rzucił się do pałacu i zwiedził go z ciekowością która nie była bezowocną, od piwnic do strychu i od frontu wychodzącego na kościół San Ferdinando do wychodzącego na Darsena.
Fra Pacifico przeciwnie, widząc że wszystko stracone, wzgardził nagrodą ofiarowaną za upokorzoną jego odwagę i z bezinteresownością przynoszącą zaszczyt dawnej nauce karności na fregacie admirała, jak lew ciągle stawiając czoło nieprzyjacielowi, cofał się do klasztoru Infrascata i la salita dei Capucini; potem, gdy się zamknęły za nim drzwi klasztoru, odprowadził osła do stajni, kij swój rzucił w ogień i połączył się z innymi braciszkami śpiewającymi w kościele Dies illa, dies irae. Musiałby być bardzo przebiegłym, ktoby odgadł pod suknią mnicha jednego z dowódzców lazzarońskich, który przez trzy dni walczył.
Nicolino Caracciolo z wysokości wału zamku San-Elmo widział wszystkie koleje dnia 21, 22 i 23 i przekonaliśmy się że w chwili kiedy mógł przynieść pomoc Francuzom, dotrzymał im słowa. Zdziwienie jego było niezmierne, kiedy zobaczył lazzaronów opuszczających stanowiska wtenczas gdy ich nikt nie ścigał i z bronią w ręku i z pozorem odwrotu, nie cofających się do pałacu królewskiego, lecz rzucających się na niego.
Po chwili wszystko się wyjaśniło Po sposobie w jaki odepchnięto wartę, wysadzono drzwi, potem
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1226
Ta strona została przepisana.