byłem ja. Wiecie resztę historji i jak w piętnaście lat później, Syn umarłej pomścił swoją matkę. A teraz, dodał młody człowiek, teraz gdym wam opowiedział moje dzieje, teraz kiedy mnie znacie, zajmijmy się tem po com tu przybył; pozostaje mi do pomszczenia druga matka: ojczyzna!
Dla zrozumienia faktów przez nas opowiadanych, a zwłaszcza dla harmonii jaką te fakta powinny między sobą zachować, trzeba naszym czytelnikom porzucić na chwilę stronę polityczną naszej książki, której z wielkim naszym żalem nie mogliśmy dać mniejszej rozciągłości, aby pójść za nami w strony malownicze wiążące się w ten sposób, że nie moglibyśmy oddzielić jednej od drugiej. A zatem, jeżeli czytelnicy chcą nas wziąść za przewodnika, przejdziemy po desce której w pośpiechu idąc po linę, tak potężnie mającą pomódz do uratowania bohatera naszej powieści, Nicolino Caracciolo zapomniał zdjąć z jej podwójnego oparcia. Następnie zejdziemy ze spadzistości, wyjdziemy przez te same drzwi którędyśmy weszli, znów zejdziemy z pochyłości Pausilippu i dopiero przeszedłszy grobowiec Sannazar i Casino króla Ferdynanda, w środku Mergelliny, zatrzymamy się między Cassino króla Ferdynanda i fontanną Lwa, przed pewnym domem, pospolicie nazywanym w Neapolu domem Palmowym, ponieważ w przyległym ogrodzie piękny okaz tej
