Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1319

niebo było dosyć czyste; ale jak daleko można było okiem zasięgnąć nie widać było żadnego innego statku oprócz Minerivy, która wykonywając jednakowe poruszenia z Vanyuardem zdawała się jego cieniem. Inne okręta korzystając z udzielonego przez Nelsona zezwolenia obrotów niezależnych, schroniły się albo do portu Castellamare, albo kierując się na zachód wypłynęły na otwarte morze.
 Gdyby wiatr nie ustał i gdyby dalej żeglowano do Palermo, trzebaby przez całą noc i cały dzień następny zmieniać kierunek.
 Było to jeszcze dwa albo trzy dni pobytu na morzu, a lady Hamilton utrzymywała że młody książę ich nie zniesie.
 Jeżeli przeciwnie ten sam wiatr pozostanie, gdyby obrano kierunek ku Messynie, można było korzystając z prądu, pomimo przeciwnego wiatru, jeszcze tej nocy wpłynąć do portu.
 Tak postępując, Nelson nic nie zaniedbywał: był posłusznym rozkazom króla. Zdecydował się więc na Messynę.
 — Henry, powiedział, daj sygnał Minerale.
 — Jaki?
 Nastała chwila milczenia. Nelson zastanawiał się w jakich słowach ma być wydanym rozkaz, aby nie zadrasnąć swej miłości własnej.
 — Król rozkazuje Vanguardowi, rzekł, aby udał się do Messyny. Minerwa może dalej płynąć ku Palermo.
 W pięć minut rozkaz został zakomunikowanym.
 Caracciolo odpowiedział, że będzie posłuszny.