stu jego kuzyna cesarza austryackiego, czując swoją niepopularność codzień wzrastającą, obawiał się wynurzyć swoje zdanie, któreby mogło popchnąć państwo jeszcze do głębszego upadku, ofiarował więc swoją dymisję na korzyść tego, kto to zdanie objawi. Książe de Castelcicala, dyplomata podrzędny, zawdzięczający swoje wysokie stanowisko we Francji i Anglii tylko względom Ferdynanda i nagrodzie swych zbrodni, był nieudolnym w wypadkach nadzwyczajnych. Nelson wojownik, groźny marynarz, wódz genialny w swoim żywiole, był zdumiewającą nicością w obec każdego położenia nie mającego się ukończyć bitwą morską. Nakoniec markiz Circillo który poprzednio przez dziesięć lat piastował tęż godność przy królu, jaką mu obecnie ofiarowano, był tem co królowie nazywają dobrym sługą, ponieważ wykonywa bezwarunkowo wszelkie rozkazy, jakkolwiekby one były nierozsądne — tem, co świat nazywa dworakiem, a przyszłość żadną nie mianuje nazwą, szukając daremnie śladów jego współdziałania w wypadkach równoczesnych i znajduje tylko podpis jego poniżej królewskiego podpisu.
Jedynym człowiekiem mogącym w podobnych okolicznościach dać dobrą radę i który już kilkakrotnie udzielał jej królowi, był kardynał Ruffo. Jego geniusz przedsiębiorczy, pomysłowy i wynalazczy, był z rzędu takich do których królowie w każdej okoliczności mogą się odwoływać. Król o tem wiedział i odwoływał się doń osobiście. Ale kardynał zawsze mu odpowiadał. — Przenieść kontr-
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1377
Ta strona została przepisana.