Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1390

rencie z 300 do 400 ludźmi, i że cala ziemia Bari powstała w ich i w twojem imieniu.
 — Otóż to są obfite wiadomości, Eminencjo! Czy nie możnaby skorzystać z nich?
 — Naturalnie, i dla tego to właśnie tu przybyłem.
 — I przybywasz pożądany, jak zawsze Więc słucham, bo jakkolwiek jestem filozofem, nie gniewałbym się, gdybym mógł wypędzić Francuzów z Neapolu i powiesić kilku jakobinów na placu Mercato Vecchio. Co należy czynić kochany kardynale aby to osiągnąć? Słyszysz Jowiszu? Będziemy wieszać jakobinów. Ah! Ah! to będzie śmieszne!
 — Co należy czynić?
 — Tak, pragnę wiedzieć.
 — A więc N. Panie, należy mi pozwolić dokończyć tego co rozpocząłem: to wszystko.
 — Kończ Eminencjo, kończ.
 — Ale sam N. Panie!
 — Jakto sam?
 — Tak, to jest bez pomocy żadnego generała Mack, żadnego Pallavicini, żadnego Maliterno, żadnego Romana.
 — Jakto! Ty sam chcesz odzyskać Neapol?
 — Tak, sam mając de Cesarego za porucznika, a poczciwych Kalabryjczyków za armię. Urodziłem się pomiędzy nimi, znają mnie, moje nazwisko a raczej nazwisko moich dziadów, jest czczonem w najodleglejszych chatach. Powiedz tylko tak, N. Panie, daj potrzebną władzę, a przed upływem trzech miesięcy z 60,000 ludzi będę u bram Neapolu.
 — A jakim sposobem zbierzesz 60 tysięcy ludzi?