Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1404

są obywatele. Była ojczyzna w Sparcie, kiedy Leonidas dał się zabić pod Termopilami; była ojczyzna w Atenach, kiedy Temistokles zwyciężył Persów pod Salaminą; była ojczyzna w Rzymie, kiedy Kurcjusz rzucił się w otchłań: i dlatego to historja przekazuje potomności cześć pamięci Leonidasa, Temistoklesa i Kurcjusza, ale odszukaj coś podobnego w Neapolu! Nie, poświęcać się Burbonom, jest to poświęcać się niewdzięczności i zapomnieniu; nie, Eminencjo, Caracciolowie nie popełniają takich błędów. Jako obywatel uważam za szczęście że król słaby i niedołężny tron opuszcza; jako książę cieszę się że ręka nademną ciążąca jest rozbrojoną; jako człowieka uszczęśliwia mię że dwór rozwiązły, dający całej Europie przykład niemoralności, zostaje usuniętym w cienie wygnania. Moje poświęcenie dla króla sięgało aż do bronienia jego życia i jego rodziny w czasie ich ucieczki; ale nie posunie się do przywrócenia na tron dynastji niedołężnej. Czy sądzisz, gdyby burza polityczna zrzuciła była z tronu Cezarów, Klaudjusza i Messalinę, że Corbulon, przypuśćmy, byłby wyświadczył wielką przysługę ludzkości, opuszczając z legionami Germanię dla przywrócenia na tron niedołężnego monarchy i rozpustnej monarchini? Nie. Korzystam ze szczęścia iż powróciłem do życia prywatnego; z ustronia tego życia będę spoglądał na wypadki bez żadnego współudziału.
 — Czyż człowiek tak rozumny jak admirał Franciszek Caracciolo, może marzyć takie niemożliwości! Czyż istnieje życie prywatne dla człowieka twych