Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/1413

pie. Urodził się w Brienza, małej wiosce Bazylikatu i był uczniem słynnego Genovesi, który pierwszy swemi pracami wskazał neapolitańczykom horyzont polityczny, dotąd im nieznany. Był serdecznym przyjacielem Gaetana Filangieri, autora Nauki Prawodawstwa, a pod kierunkiem tych dwóch ludzi genialnych, stał się jedną z pierwszych powag w prawnictwie. Łagodność głosu, wdzięk wyrażenia, zjednały mu przydomek Platona Kampanii. W młodym jeszcze wieku napisał Jurysdykcję kryminalną, dzieło tłómaczone na wszystkie języki, które otrzymało honorową wzmiankę we francuskiem zgromadzeniu narodowem. Gdy nastały dni prześladowania, Mario Pagano miał odwagę stanąć w obronie Emanuela de Deo i jego dwóch towarzyszy; ale każda obrona byłaby daremną i jego mowa chociaż była nader świetną, powiększyła tylko jego sławę jako mówcy i litość nad ofiarami których nie mógł ocalić. Trzej obwinieni z góry byli skazanymi, i jak to już powiedzieliśmy, ponieśli śmierć na rusztowaniu. Rząd zadziwiony odwagą i wymową słynnego adwokata, zrozumiał że takiego człowieka lepiej mieć za sobą, jak przeciwko sobie. Pagano został mianowany sędzią. Ale na tem nowem stanowisku zachował taką moc charakteru, taką prawość, że stał się dla Vannich i Guidobaldich żyjącą wymówką. Pewnego dnia, niewiadomo z jakiego powodu, Mario Pagano został aresztowanym i wrzuconym do więzienia, rodzaju przedwczesnego grobu, gdzie zostawał przez trzynaście miesięcy. Do lochu tego przedzierał się wązkim otworem jedyny promień