Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/149

liny, prześladowany przez juntę Stanu, uwięziony w zamku Ś-go Elma, uciekł z tamtąd i prosił dla niego o łaskę, aby mógł być przyłączony do sztabu głównego, nie będąc związanym żadną rangą.
 Obydwaj towarzyszyli mu do Rzymu.
 Program nakreślony generałowi Championnet był następujący:
 „Odpierać zbrojnie każdą nieprzyjazną zaczepkę przeciwko niepodległości Rzeczypospolitej rzymskiej, przenieść wojnę na terytcrjum neapolitańskie, jeżeliby król Neapolu wykonał zamiar wkroczenia tak często przez niego ogłaszany“.
 Raz będąc w Rzymie, hrabia de Ruvo, jak to wyżej powiedzieliśmy, nie mógł oprzeć się chęci przyjęcia czynnego udziału w ruchu rewolucyjnym jaki, mówiono, lada chwila miał wybuchnąć w Neapolu; wszedł tam przebrany, za pośrednictwem Salvaty ułatwił porozumienie się patrjotów włoskich z francuzkimi republikanami, nastając na generała, żeby im posłał Salvatę, w którym Championnet miał największe zaufanie, a który niewątpliwie też zaufanie obudzi w swoich ziomkach. Celem tego poselstwa było naoczne przekonanie się jak rzeczy stoją, aby za powrotem mógł zdać sprawę generałowi, jakiemi środkami włoscy patrjoci mogą rozporządzać.
 Widzieliśmy jakie niebezpieczeństwa przebył Salvato przybywając na schadzkę, i jak widząc że spiskowi nie mieli dla niego tajemnic, chciał ze swej strony przekonać ich, czemu zawdzięcza swoje stanowisko i nie mieć dla nich tajemnic.