Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/275

i sześciu nocy, ale przekonałem się że mógłbym jechać prędzej i zyskać dwanaście godzin.
 — A w Wiedniu, wiele potrzebujesz czasu do wypoczynku?
 — Tyle wiele go będzie potrzebowała na danie odpowiedzi osoba do której Wasza Królewska Mość pisze.
 — Więc za dwanaście dni możesz być z powrotem?
 — Prędzej jeżeli mi nie każą czekać i jeżeli mnie nie spotka żaden wypadek.
 — Pójdziesz do stajni i sam osiodłasz konia, na nim pojedziesz jak się da najdalej, chociaż by go przyszło zajeździć. Zostawisz go u jakiegokolwiek poczthaltera, a z powrotem zabierzesz.
 — Dobrze, Najjaśniejszy panie.
 — Nikomu nie powiesz gdzie jedziesz.
 — Nie Najjaśniejszy Panie.
 — Oddasz ten list samemu Cesarzowi, nikomu innemu.
 — Dobrze Najjaśniejszy panie.
 — I nikomu, nawet królowej nie oddasz odpowiedzi.
 — Nie, Najjaśniejszy panie.
 — Masz pieniądze?
 — Mam Najjaśniejszy Panie.
 — Jedź więc.
 — Jadę, Najjaśniejszy Panie.
 I w istocie, poczciwiec wsunął list królewski do małej skórzanej kieszonki w rodzaju pugilaresu przyszytej do jego kamizelki, wziął pod pachę za-