Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/490

stojne podróżne od zniewag, a eskortę od zamordowania. Na pytanie kategoryczne, czy dosyć kategorycznie odpowiedziałem panie hrabio?
 — Tak kategorycznie panie, że prosiłbym cię ażebyś to wszystko coś mnie powiedział, powtórzył Ich Królewskim Wysokościom.
 — Zrobiłbym to z wielką przyjemnością panie hrabio, ale uczucie delikatności, które pochwaliłbyś z pewnością, gdyby przyczyna która je powoduje była ci znaną, pozbawia mnie, czego mocno żałuję, honoru złożenia mego uszanowania Ich Królewskim Wysokościom.
 — Czy masz jaki powód, ażeby z tego uczynić tajemnicę?
 — Żadnego panie; lękam się tylko, aby moja obecność nie sprawiła im przykrości.
 — Ale to niepodobna.
 — Wiem z kim mam zaszczyt rozmawiać panie; jesteś hrabią de Châtillon, kawalerem honorowym Ich Królewskich Wysokości, mam więc nad tobą przewagę, gdyż mnie nie znasz.
 — Jesteś panie, mogę to twierdzić z pewnością człowiekiem światowym z Wysokiem wychowaniem.
 — I dla tego to panie, Konwencya mnie właśnie zaszczyciła nieszczęsnym honorem, abym przeczytał Królowi Ludwikowi XVI wyrok śmierci.
 Hrabia de Châtillon, odskoczył w tył, jakby nastąpił na węża.
 — Więc jesteś, konwencyonalistą Garatem? zawołał.
 — Tak jest, panie hrabio, widzisz więc, że jeżeli