Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/577

chować, wystawiając nowy, śliczny zameczek z cegły i marmuru, na miejscu schadzek polowych swego ojca. Ta pobożność synowska kosztowała Francję jeden miliard.
 Ale Karol III. nie ma wymówki. Nic go nie zmuszało w kraju, gdzie nie brakuje pięknego położenia, wybrać suchą płaszczyznę u stóp góry nagiej, pozbawionej zieloności i wody. Architekt Vanvitelli, który budował Cazerte, powinien był założyć ogród naokoło dawnego parku panów i sprowadzić wodę z góry Taburno, gdy przeciwnie Rennequin Sualem powinien był sprowadzić ją z rzeki na górę za pomocą machiny Marlego.
 Karol III. rozpoczął budowę zamku Cazerte około 1752 r.; Ferdynand wstąpiwszy na tron w 1759 r. prowadził ją dalej i nie skończył jej jeszcze na początku października 1798 r., epoce, do której odnosi się nasze opowiadanie.
 Tylko apartamenta królowej, książąt i księżniczek. to jest trzecia część zamku zaledwie była umeblowana.
 Ale od ośmiu dni Cazerte mieściło w sobie skarby, zasługujące na sprowadzanie z czterech części świata amatorów rzeźbiarstwa, a nawet historji naturalnej.
 Ferdynand kazał sprowadzić z Rzymu i złożyć tutaj tymczasowo, zanim sale zamku Capodimonte będą gotowe, dziedzictwo artystyczne po swoim dziadku papieżu Pawle III., tym samym, który rzucił klątwę na Henryka VIII., podpisał z Karolem V. i Wenecją, ligę przeciwko Turkom i który polecił