Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/621

 — Czy Wasza Królewska Mość przyjmuje odpowiedzialność?
 — Jakąż odpowiedzialność chcesz, abym przyjęła?
 — List cesarza będzie listem, jakim będziemy chcieli, aby był.
 — Co chcesz przez to powiedzieć?
 — Papier jest posłuszny i można mu kazać mówić, co się podoba; pytanie jest tylko, czy lepiej zaraz rozpocząć wojnę albo później, zaczepić czy czekać, aby nas zaczepiono.
 — Nad tem się nie ma co zastanawiać, zdaje mi się, znamy stan w jakim się znajduje wojsko francuskie, dziś ono się nam oprzeć nie będzie mogło, jeżeli mu zostawimy czas zorganizowania się, to my się im nie oprzemy.
 — Czy sądzisz pani, że po tym liście król w żaden sposób nie rozpocznie wojny?
 — On! zbyt będzie kontent, że znalazł pozór, aby się nie ruszyć z Neapolu.
 — Więc, pani, wiem tylko jeden sposób, powiedział Acton głosem śmiałym.
 — Jaki?
 — Kazać listowi powiedzieć rzecz zupełnie przeciwną tej, jak mówi.
 Królowa schwyciła ramię Actona.
 — Czy to możebne? zapytała patrząc wprost na niego.
 — Nic łatwiejszego.
 — Wytłomacz mi to... Czekaj?
 — Cóż?
 — Czy nie słyszałeś jęku tego człowieka?