Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/622

 — Cóż to znaczy?
 — Podnosi się na łóżku.
 — Aby upaść znów, patrz pani! W istocie nieszczęśliwy Ferrari upadł na łóżko, wydawszy jęk.
 — Mówiłeś? zaczęła królowa.
 — Mówiłem, że papier jest gęsty, bez koloru, zapisany na jednej stronie.
 — Więc?
 — A więc można za pomocą kwasu, wywabić pismo, pozostawiając tylko pisma cesarza trzy wiersze i jego podpis, a na to miejsce położyć polecenie rozpoczęcia nieprzyjacielskich kroków bezzwłocznie, gdy cesarz zaleca rozpoczęcie ich dopiero w kwietniu.
 — To bardzo niebezpieczne jest, co mi proponujesz generale.
 — To też powiedziałem, że tylko królowa może się odważyć przyjąć na siebie podobną odpowiedzialność.
 Królowa chwilę pomyślała, czoło jej sfałdowało się, brwi się ściągnęły, oko przybrało wyraz dziki, ręka zacisnęła się.
 — To dobrze, przyjmuję ją!
 Acton patrzył na nią.
 — Powiedziałam ci, że przyjmuję ją. Do dzieła!
 Acton zbliżył się do łoża rannego, wziął go za puls i powracając do królowej:
 — Przed upływem dwóch godzin, nie przyjdzie do siebie, powiedział.
 — Czy potrzebujesz czego? zapytała królowa, widząc oglądającego się Actona.