Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/63

życie, rozgłos zwycięztw, przedajność pieszczot; wszystko, nawet dzieci miłości, sir William — przyjął wszystko, pod warunkiem że Emma nagrodzi swoją osobą zupełne zapomnienie jego własnej godności.
 Emma odniosła tryumf nadspodziewany, ale tą rażą wyraźnie postawiła swoje warunki; tylko obietnica małżeństwa złączyła ją z synowcem; oznajmiła, że nie pojedzie do Neapolu tylko żoną sir Williama Hamilton.
 Sir William zgodził się na wszystko.
 Piękność Emmy wywarła w Neapolu swój zwykły skutek; nie tylko zadziwiła, ale olśniła.
 Lutownik starożytności i mineralog, znakomity ambasador Wielkiej-Brytanii, mleczny brat i przyjaciel Jerzego III. sir Williams przyjmował u siebie najpierwsze towarzystwo stolicy Obojga-Sycylii, składające się z uczonych, polityków i artystów. Kilka dni wystarczyło Emmie, artystce także, aby się dowiedzieć z polityki i sztuki tego co wiedzieć potrzebowała, i wkrótce dla wszystkich uczęszczających na salony sir Williama, wyroki Emmy stały się prawem.
 Tryumf jej nie miał się jeszcze zakończyć. Zaledwie ukazała się na dworze, Marja-Karolina ogłosiła ją za swoją serdeczną przyjaciółkę i uczyniła z niej nierozłączną faworytę. Córka Marji-Teresy nietylko ukazywała się publicznie z nierządnicą z Hay-Market, przebiegła ulicę Toledo i promenadę Chiaja tą samą karetą i w takiejż toalecie jak ona, ale po wieczorach użytych na rozglądanie najlubieżniejszych i najjaskrawszych starożytności, kazała